Opis: Heterofobia, una rapsodia antipatriarcal: Reżyseria: Goyo Anchou. Z Alejandro Berónem Díazem, Mad Crampim, Loreną Damonte, Arielem Núñezem Di Croce. Zrealizowany na marginesie argentyńskiej społeczności audiowizualnej (z której część zespołu kreatywnego znalazła się na czarnej liście). Został wyprodukowany zgodnie z zasadami tworzenia filmów partyzanckich i jest romantyczną piosenką z pochodnią – nie melancholijną, ale wręcz domagającą się pochodni, za pomocą której zapali się świat. „Twórstwo filmów partyzanckich” – tak jak zostało po raz pierwszy pomyślane u początków swojej praktyki w Ameryce Łacińskiej: jako akt kulturowego oporu, który wykorzystuje ograniczenia produkcyjne jako punkt wyjścia do przekształcenia samego języka. W ten sposób marginalność przechodzi od ograniczenia do ułatwiania. Rezultat jest zawsze oryginalny, bo rzeczywistość, z którą konfrontowana jest produkcja, jest zawsze oryginalna. Oryginalność HETEROFOBII to nie poza, ale część jej natury: rzadka, wywrotowa i dosłownie wybitna.